Dit artikel is verouderd. Voor actuele informatie verwijzen wij u naar het artikel van 2021. Klik hier.
Anlag biedt standaard een servicecontract aan bij elke verkochte PGS 15-opslag. Met dit contract wordt er een jaarlijkse inspectie, periodiek onderhoud, en incidenteel onderhoud gegarandeerd. Is het afsluiten van zo’n contract verplicht? Mag je dit ook zelf doen? En hoe staat dit in verhouding met de wetgeving?
De voordelen van inspectie en onderhoud spreken voor zichzelf. Net als bij een APK voor een motorvoertuig, wordt tijdens de jaarlijkse inspectie de cruciale werking gecontroleerd en het bijbehorend onderhoud zorgt ervoor dat noodzakelijke reparaties worden uitgevoerd. Zo wordt de veilige en correcte werking gegarandeerd.
Een APK is wettelijk verplicht, dus dat je deze moet uitvoeren is duidelijk. Maar hoe zit dat bij PGS 15-opslagen? De PGS 15 is officieel een richtlijn. Vaak wordt er vanuit de omgevingswet, of een milieuvergunning verwezen naar deze richtlijn. In deze wet of vergunning staat niks vermeld over het uitvoeren van inspecties of onderhoud.
In de PGS 15-richtlijn is slechts één voorschrift te vinden over onderhoud, maar is alleen van toepassing op stellingkasten
De stellingconstructie moet ten minste jaarlijks visueel op doelmatigheid, juist gebruik en eventuele beschadigingen worden geïnspecteerd. De resultaten van de inspectie moeten worden geregistreerd en minimaal 5 jaar worden bewaard.
Ter illustratie worden twee passende maatregelen aangehaald: 1) indien een ligger is beschadigd, moet deze onmiddellijk vrij worden gemaakt van opslag; 2) indien een staander of een staaf van het jukvakwerk is beschadigd, moeten de liggers aan weerszijden van de staander onmiddellijk vrij van opslag worden gemaakt
Voor eventuele toebehoren aan een PGS 15-opslag, zoals bijvoorbeeld een brandmeldinstallatie, kan worden verwezen naar een NEN-norm (bijv. NEN 2654) die uitvoeren van periodiek onderhoud en de registratie daarvan voorschrijft.
Als je dit alles letterlijk zou interpreteren, ben je direct in overtreding van de wet zodra de opslag niet meer voldoet aan de PGS 15-eisen. Dit kan zijn door beschadigingen, slijtage, wijzigingen in de PGS 15, een wijziging in het activiteitenbesluit, of een wijziging bij de vergunningverlenging.
Bij een wijziging in de wetgeving of in de PGS 15 wordt vaak een overgangstermijn genoemd. Hierdoor wordt het praktisch uitvoerbaar om bestaande opslagen te vervangen. Maar voor een defect (door beschadiging of slijtage) geldt geen overgangstermijn. Alles dat niet naar behoren functioneert, dient dus onmiddellijk hersteld te worden.
In de praktijk is het direct herstellen zeer lastig en zeer kostbaar. Daarom wordt er vaak een servicecontract aangeboden. Dit is de praktische invulling om een zo goed mogelijk functioneren gedurende een zo lang mogelijke periode te garanderen. Vooral het preventieve karakter van het onderhoud, zorgt ervoor dat de kans dat de opslagvoorziening onder een acceptabel veiligheidsniveau komt zo klein mogelijk gehouden wordt.
Een servicecontract voorziet ook in de indirecte wetgeving. Neem bijvoorbeeld de zorgplicht van de werkgever: de werkgever verplicht om de veiligheid en gezondheid van zijn werknemer te beschermen. Een onderdeel van deze zorgplicht is het op orde hebben van de beschermende maatregelen, zoals een PGS 15-opslag.
Een servicecontract kan ook geëist worden door een verzekeraar, of korting opleveren op de verzekeringspremie.
Helaas is het handhaven van dit soort wetgeving een stuk ingewikkelder. Het wordt steekproefsgewijs gecontroleerd, maar komt pas (achteraf) bij rechtszaken aan het licht. Bijvoorbeeld, een verzekering wil de schade bij brand niet vergoeden, omdat de werkgever nalatig is geweest in het onderhoud. Of een eigenaar wordt nalatigheid verweten, omdat de gevaarlijke stoffen niet aantoonbaar waren opgeslagen volgens de richtlijnen. Op het moment dat een werkgever dan niet aannemelijk kan maken dat er regelmatig inspectie en onderhoud heeft plaatsgevonden, zal dat niet in zijn voordeel werken.
Zoals gezegd, is er geen directe onderhoudseis. Daarom wordt er aan de persoon die inspectie of onderhoud doet ook geen eisen gesteld. Iedereen mag dit dus doen. Juridisch betekent dit, dat de bewijslast bij de monteur ligt. Wat maakt jou (als monteur) geschikt om het onderhoud uit te voeren?
In een laboratorium worden chemicaliën gebruikt die opgeslagen worden in een PGS 15-opslag. Deze chemicaliën worden dagelijks gebruikt door de laboranten; en ’s avonds, na het werk, worden deze weer teruggezet in de kluis. Zodra de opslag beschadigd is, wordt hier melding van gemaakt bij de technische dienst. Deze herstelt de schade binnen 6 weken.
Ondanks dat dit ogenschijnlijk een goed systeem is, is het niet waterdicht. Er wordt namelijk geen logboek bijgehouden van de herstelwerkzaamheden. Van de laboranten kan worden aangenomen dat zij op de hoogte zijn van de gevaren van de chemicaliën waarmee zij werken. Maar dat betekent niet dat zij (tijdens het werk, in de wandelgang) een juiste controle van de PGS 15-opslag uitvoeren. Tevens is niet gedocumenteerd welk onderhoud gepleegd is.
Dus, mocht deze voorbeeld-casus ooit moeten voorkomen in een rechtbank, zal de vraag zijn: nu de gevolgen van dit ongeval bekend zijn, denkt u dan dat de besparing van het periodiek onderhoud opwegen tegen de gevolgen?
De voordelen van periodiek onderhoud mogen duidelijk zijn. En wetgever eist (al dan niet indirect) dat dit gedaan wordt EN gedocumenteerd wordt door een persoon met verstand van zaken. U doet er daarom verstandig aan om een service- en onderhoudscontract af te sluiten.
